هنگامی که برایش گفتم: کفش هایم را خوب رنگ کن ، گفت: مطمئن باش مثل سرنوشتم سیاهشان می کنم.
سیاهی، سرنوشت بیش از شش میلیون کودک خیابانی در افغانستان است کودکانی که اگر در دوران کودکی به جای کار کردن و یا گدایی به درس خواندن و تعلیم و تربیت بپردازند آینده روشنی دارند. اما در وضعیت کنونی این کودکان به کارهای چون رنگ کردن کفش، فروش خریطه های پلاستیک، دستمال کاغذی و… مشغول هستند و نمی شود روی سرنوشت این کودکان مثبت فکر کرد.
تعداد زیاد این کودکان محصول جنگها در کشور هستند که بعد از مرگ والدینشان هیچ نهاد و اداره ای نیست که سرپرستیشان را برعهده بگیرد. در مدت چند دهه گذشته میلیون ها کودک یتیم و بی سرپرست شدند که تعداد زیادی در آغوش مرگ آرام گرفتند و کسانی که زنده ماندند در بدترین شرایط زندگی می کنند.
کار سخت، یکی از مشکلات این کودکان برای ادامه دادن به زندگی است اما خطراتی که این کودکان را هر لحظه تهدید می کنند عبارتند از: قاچاق آنها به دیگر کشورها، سوء استفاده جنسی، فروش مواد مخدر، عضویت در باندهای جنایتکار، استفاده از اعضای بدن آنها و…
این مشکل تنها دامن گیر کودکان بی سرپرست نیست؛ هستند کودکانی که با وجود داشتن والدین بازهم برای اینکه کمک خرج خانه باشند مجبور به کار شده اند. که تعداد بسیار آنها در محله های فقیرنشین شهرها دیده میشوند که با افزایش فقر در کشور و عدم کنترل لازم در افزایش جمعیت متأسفانه مشکلات آنها روز به روز رو به افزایش است.
به گفته اداره کار وامور اجتماعی ولایت هرات: تنها در این شهربه تعداد 13 هزار کودک خیابانی وجود دارد که از این جمله 3700 تن آنان نیاز شدید، به کمک حکومت دارند. مسوولین این اداره حکومت مرکزی را مورد انتقاد قرار میدهند که درمورد کودکان خیابانی توجهی ندارند.
اما علی افتخاری سخنگوی وزارت کار وامور اجتماعی می گوید: حکومت به تنهایی نمیتواند ،چالشهایی که در سر راه کودکان خیابانی وجود دارد برطرف نماید وباید خانواده ها نیز با این وزارت همکاری نمایند.
به گفتۀ او: مراکز حمایت از اطفال خیابانی درولایتها وجود دارد وبرعلاوه آن این وزارت استراتیژی کودکان خیابانی را نیز ساخته است که این برنامه درسال آینده درسرتاسر کشور عملی میگردد وبا تطبیق آن مشکلات تعداد زیادی از کودکان خیابانی برطرف می شود.
با تمام این تدابیر باید خاطرنشان کرد که اگر اقدامات لازم برای کودکان خیابانی صورت نگیرد کشور با تهدیدهای جدی مواجه می شود زیرا آینده کشور بستگی به تربیت درست همین کودکان دارد. به همین دلیل برای حمایت و حفاظت آنها باید نهاده های مستقل مردمی و دولتی تشکیل گردند در غیراینصورت سرنوشت معلومی در مورد این کودکان که سرمایه های اصلی کشور را تشکیل می دهند وجود ندارد.
Tavazon 